21. YÜZYIL BECERİLERİ

            Geçtiğimiz yılın Aralık ayı içerisinde Prof. Dr. Mustafa Özcan tarafından hazırlanan  “OKULDA ÜNİVERSİTE: Türkiye’de öğretmen eğitimini yeniden yapılandırmak için bir model önerisi” başlıklı bir çalışma TÜSİAD tarafından yayınlandı. Ancak bu rapor da maalesef geleceğimizi ilgilendiren diğer önemli ve stratejik konular gibi kamuoyu gündeminde kendine hak ettiği yeri bulamadan geçiştirildi. Hâlbuki rapor çok önemli bir konuya ışık tutarak 21. yüzyılda daha iyi bir nesil yetiştirebilmek için öğretmenlerimize kazandırılması gereken becerileri sıralayarak eğitimde reformun da ancak eğitimin ruhu olan öğretmenlerin yenilenmesi ile mümkün olacağını belirterek köklü bir eğitim reformu öngörüyordu.

            Bu raporda atıfta bulunulan B. Trilling ve C. Fadel tarafından yazılan “21st Century Skills” (21. Yüzyıl Becerileri) isimli kitabı incelediğinizde de buna benzer çalışmaların zaten dünyada hızla yapıldığını, birçok ülkenin de eğitim sistemlerini yıllar öncesinden bu yönde reformlar yaparak değiştirmeye başladıklarını ve hatta uzun mesafeler kat ettiklerini fark ediyorsunuz.

Yapılan çalışmaya satış ve pazarlama perspektifinden bakıldığında 21. Yüzyılda öğretmenlerin sahip olması gerektiğine inanılan becerilerinin tamamının bir analoji yapıldığında sadece satış ve pazarlama alanlarında değil hatta birçok meslek dalında çalışanların da sahip olması gereken çağımızın ruhuna uygun beceriler olduklarını rahatlıkla görebiliyorsunuz.

Tarım çağından sanayi çağına geçişin 1800’lü yılların son çeyreğinde buhar makinasının icadı ile başladığı kabul edilmektedir. Fakat bunun net olarak ortaya çıkışı ancak Frederick Taylor tarafından 1913 yılında yayınlanan “Bilimsel yönetimin İlkeleri” kitabı ve Henry Ford’un bu ilkeler doğrultusunda Model-T aracını seri üretim ile üretmeye başlaması sayesinde herkes tarafından net olarak görülebilmişti. Benzer şekilde; 1980’li yılların başından beri sanayi çağının artık geride kaldığı ve bilgisayarlar, internet ve yazılımlar gibi hızla gelişen bilgi teknolojileri ürünleri neticesinde yerini bilgi çağına bıraktığı da pek çok kişi tarafından dile getirilmesine rağmen herkes tarafından ancak 1991 yılında fark edilmiştir.  Bu yıl ABD’de ilk kez bilgi çağı ürünleri olan bilgisayar, yazıcı, yazılım gibi ürünlere harcanan para, sanayi çağı ürünleri olan tarım, sanayi, inşaat, nakliye ve enerjide kullanılan motor ve hammadde gibi ürünlere harcanan paradan fazla olmuştur. Bu yıldan itibaren de bilgi çağı ürünlerine yapılan harcamalar kat be kat artarak sanayi çağı ürünlerinin çok önünde yer almıştır.

Trilling ve Fadel 21. Yüzyıl becerilerine sahip olacak olan gelişmiş ülkelerin araştırma, geliştirme, tasarım, pazarlama & satış ve küresel tedarik zinciri yönetimi gibi yaratıcı işlerin önemli bir kısmını yaparak daha yüksek değer üreteceklerini ve bu becerilere sahip olamayan az gelişmiş ülkelerin ise yaratıcı işler yerine insanlar ve makineler tarafından yapılması gereken rutin işlerin büyük bir kısmını yapmak zorunda kalacaklarını belirtiyorlar. 

             Trilling ve Fadel’e göre bilgi çağında ürün ve hizmet yaratan değer süreci de sanayi çağındakinden farklı olarak aşağıdaki şekilde değişmiştir.

 

 

             Eğer günümüzde hiçbir şey eskisi gibi değilse ve geleceğin de bugünden çok daha farklı olacağı herkes tarafından kabul edilmiş bir gerçek ise artık hangi işi yaparsak yapalım sahip olmamız gereken beceriler neden sanayi çağı gereksinimlerini karşılayacak şekilde olsun ki. Günümüzde bilgi ve küresel rekabet çağını yaşıyoruz ve sahip olmamız gereken tüm donanım ve becerilerimiz bu çağın gerekliliklerini karşılayacak yapıda olması gerekmektedir.

 21. yüzyıl becerilerinin neler olduğu üzerinde tam olarak anlaşma sağlanamamış olmasına rağmen üstünde ortak fikir birliğine varılmış önemli beceriler mevcuttur. Bu becerilerin ülkeden ülkeye ve toplumdan topluma farklılık göstermesi çok olağan olup, her ülke kendi ihtiyaç ve toplum dinamikleri doğrultusunda gerekli becerileri belirlemektedir. 

Prof. Dr. Mustafa Özcan Türk öğretmenlerin sahip olması gereken 21. Yüzyıl becerilerini aşağıdaki gibi sıralıyor.

  

1-Eleştirel düşünme	7-Farklı dil ve kültürlerde iletişim
2-Dijital teknoloji kullanma	8-Küresel standartlarda kalite bilinci
3-Mevcut bilginin Yönetimi	9-Demokratik zihniyet ve Davranış
4-Araştırmaya dayalı problem çözme	10-Çevre bilinci ve doğayı koruma becerisi
5-Yenilik ve yaratıcılık	11-Sağlıklı yaşam bilinci ve becerisi
6-Takım çalışması

Sol sütundakiler tamam da sağ taraftakiler nedir?

Ya da nereden çıktı bunlar diyerek ilk etapta düşünebilirsiniz, evet, pek dile getirilen ve alışık olduğumuz beceriler değil bunlar ama bilgi çağında dünya insanı olabilmek ve küresel rekabet avantajını elde edebilmek için çok önemli evrensel becerilerdir. İçinde bulunduğumuz çağa uygun olarak bu becerileri de statik değil, dinamik olarak düşünmek ve sürekli değişime açık olduklarını bilerek revize etmek gerekiyor.  

Aslında sağ sütundakilerin tamamını “Küresel farkındalık” ana başlığı altında toplayabiliriz. Günümüzde hangi meslek dalında olursanız olun rekabetin küresel olarak yaşandığı ve dünyanın küçük bir pazar haline geldiği bir çağda sizin sadece yerel olarak en iyisi olmanızın yeterli olmayacağını söylemeye gerek bile yok sanırım. Artık attığımız her adımı ve aldığımız tüm kararların neticesini küresel olarak düşünmek mecburiyetindeyiz. Bu nedenle de artık sağ sütundakiler hiç olmadığı kadar önemli beceriler halini aldılar. Tüketicilerin doğaya ve kendi yaşantılarına saygılı olan firmaları tercih ettiği ve ödüllendirdiği bir dünyada farklı dil ve kültürlerle iletişim halinde bulunarak küresel standartlarda kaliteye sahip ürün ve hizmet sunmak ve tüm bunları yaparken de bütün dünyanın yönetim şekli olan demokratik zihniyete sahip olmamız gerekmektedir.

Kaynakça:

Trilling, B. Ve Fadel, C. (2009). 21st century skills:learnnig for life in our times. U.S.A: Jossey-Bass Yayını.

Özcan, M. (2013). OKULDA ÜNİVERSİTE: Türkiye’de öğretmen eğitimini yeniden yapılandırmak için bir model önerisi. İstanbul: TÜSİAD yayın no: TÜSİAD-T /2013-12/543